و عشق

چشمانش را که باز می کند ؛ دنیای من روشن می شود .

برایم که می خندد ؛ دلم آب می شود برای بوسیدنش .

صدای گریه اش را که می شنوم ؛ بی اختیار به سمتش می روم و در آغوشش می کشم.

عاشقش هستم ؛ مثل هر مادری ...

و تا مادر نباشی ؛ نمی دانی راز این عشق را ...

حتی لحظه ای ، دیدن گرسنگی اش را تاب ندارم ؛ چه رسد به تشنگی ...

و چه بگویم از گلوی نازکش که حتی تحمل بوسه ای را ندارد ؛

چه رسد به ... چه بگویم ... امان از دل ربـــــــــــــاب (س)